Λέγει ὁ Συμεὼν πρός τήν Παρθένο: «Ὅσο γιὰ σένα ὁ πόνος γιὰ τὸ παιδί σου θὰ διαπεράσει τὴν καρδιά σου σὰν δίκοπο μαχαίρι».
Ὅταν λέει δίκοπο μαχαίρι νομίζω πώς ἐννοεῖ τὴ λύπη τῆς ἁγίας Παρθένου, πού προῆλθε ἀπὸ τὴ δοκιμασία της γιὰ τὴ σταύρωση τοῦ Κυρίου. Τὴν διαπέρασε πρόσκαιρα χωρὶς νὰ τὴν βλάψει, χωρὶς νὰ τὴν πλήξει. «Γιὰ νὰ φανερωθοῦν οἱ πραγματικὲς διαθέσεις πολλῶν». Γιατί τὸ σωτήριο πάθος τοῦ Κυρίου δοκιμάζοντάς τους ἀποκάλυψε τοὺς λογισμοὺς ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ὅσοι ἦταν γερὰ στερεωμένοι στὴν πίστη, παρόλο πού σὰν ἄνθρωποι κλονίστηκαν, δὲν ἀπελπίστηκαν ὅμως τελείως, γιατί περίμεναν τὴν Ἀνάσταση τοῦ Σωτήρα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ οἱ γυναῖκες πού πῆγαν στὸν τάφο του καὶ ὅπως οἱ θεσπέσιοι μαθητές του. Αὐτοί πού ἔχουν πλανεμένη πίστη μοιάζουν μὲ τὸν σπόρο πού ἔπεσε σὲ πετρῶδες ἔδαφος, οἱ ὁποῖοι δὲν μπόρεσαν νὰ ὑποφέρουν τὸν καύσωνα τῶν πειρασμῶν· καὶ ὅποιο μικρὸ ἀπομεινάρι πίστης εἶχαν τὸ ἔχασαν ἐξαιτίας τῆς μικροψυχίας τους.
Συνεχίζει ἡ Γραφὴ: «Ἐκείνη τὴ στιγμὴ παρουσιάστηκε ἡ σώφρων προφήτης Ἄννα, ἡ ὁποία ἔμενε καὶ λάτρευε τὸν Θεὸ στὸν Ναὸ μὲ νηστεῖες καὶ προσευχές», πού ἦταν γριὰ στὸ σῶμα, ἀλλά νέα στὴν πίστη.
«Δοξολογοῦσε τὸν Θεό», δηλαδὴ τὸν εὐχαριστοῦσε κι’ αὐτή, γιατί ἀξιώθηκε τέτοιας καὶ τόσο μεγάλης χάρης νὰ δεῖ κι αὐτή τὸν Χριστὸ τοῦ Κυρίου. Ἡ Ἄννα κι ἄλλους παρότρυνε σ’ αὐτό. Λέει ἡ Γραφή: «Μιλοῦσε γιὰ τὸ παιδὶ σὲ ὅλους, ὅσοι στὴν Ἱερουσαλὴμ περίμεναν τὴ λὺτρωση». Περίμεναν τὴ λύτρωση, τὴν ὁποία ὁ θεῖος Δαβὶδ διακήρυττε πρὶν ἀπὸ πολὺ χρόνο μὲ τοὺς ψαλμούς του, λέγοντας: «Λύτρωση ἔστειλε ὁ Κύριος στὸν λαό του», καὶ ἀλλοῦ: «Τὸν ἐλευθέρωσες ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, γιὰ νὰ εἶναι σὰν βασιλικὴ ράβδος τῆς κληρονομιᾶς σου». Ποιὸς εἶναι αὐτός πού μᾶς λύτρωσε καὶ ποιὰ εἶναι ἡ λύτρωση; Εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, διὰ τοῦ Ὁποίου ὅλοι μας λυτρωθήκαμε ἀπὸ τὴν πλάνη καὶ τὴ φθορά.
Λεόντιος Νεαπόλεως, Λόγος Α’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου